یک دهه قبل از جنگ جهانی دوم، روز ۲۹ اکتبر ۱۹۲۹ در تاریخ اقتصاد آمریکا یک روز فراموش ناشدنی است،
روزی که از آن به عنوان "سه شنبه سیاه" یاد میکنند، روزی که وقتی
خورشید دمید، صدها هزار نفر دریافتند که دیگر جایی برای خوابیدن ندارند. تفاوت
این روز تاریخی با شرایط امروز ما این است که ما از این "سه شنبه‌های
سیاه" نداریم، چون چند وقتی است که هر روز مان سیاه است، تولید ملی مان شده
"فقر"، شده "فلاکت"، اقتصاد مقاومتی مان هم شده مقاومت در
مقابل "نمردن"، مقاومت در مقابل به دام فحشا و دزدی و خودفروشی و جنایت
نیفتادن. تاریخ از این دولت و دولت مردان نخواهد گذشت.
گیرم که خلق را به فریبت فریفتی
پاسخحذفبا دست انتقام خداوند چه می کنی؟
تقدیم به آقای دکتر احمدی نژاد در پاسخ به جمله تارخی «زنده باد بهار!!!!»