سلام. ما گروهی از جوانان سبز ایرانیم. امروز در خیابانهای سوئد قدم میزنیم تا صحبت کنیم. امروز ۱۲ ژوئن است، در ایران روز مهمی است. ۲ سال پیش در چنین روزی یک انتخابات بود، مثل همین انتخاباتهایی شما هم اینجا دارید، قرار بود ما یک رئیس جمهوری انتخاب کنیم. از آن موقع به جرم انتخاب مان ما را زده اند، دستگیر کرده اند، شکنجه داده اند، کشته اند. صدها نفر را در خیابانها به خاک و خون کشیده اند و هزاران شهروند عادی را برای سالها به زندان محکوم کرده اند. صدها خبرنگار را به جرم انتقاد راهی زندانها کرده اند و تحت شکنجه قرار داده اند. ولی ما هنوز هستیم، بر همان میثاقهای سابق: ما اکثریت مردم ایرانیم، صلح طلبیم، خواهان انتقام و کشتن کسی نیستیم، ما تغییر میخواهیم، ما دموکراسی میخواهیم، ما میخواهیم رهبران مان، میرحسین موسوی و شیخ مهدی کروبی آزاد شوند، ما میخواهیم همه زندانیان سیاسی آزاد شوند، ما اینها را نه با جنگ و خونریزی که با طی کردن یک مسیر مسالمت آمیز میخواهیم.
۱۳۹۰ خرداد ۲۲, یکشنبه
در سالروز بیست و دوم خرداد و صد و نوزدهمین روز حصر رهبران سبز و در شهر گوتنبرگ: صندوق رای بر شانههای داغداران سبز پوش
در دومین سالروز انتخابات ریاست جمهوری و در شهر گوتنبرگ و توسط گروهی از دانشجویان که در قالب تشکل رساگ (راه سبز امید گوتنبرگ) دور هم جمع شده اند. پیامشان به مردم سوئد به شهر زیر بود:
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر