محرم در پیش است و شب‌هایی که شب‌های ماست، بخت یاری کند خواهم بود! خواهم حضور داشت که کار بسیار است! این شب‌ها من مسلمانم، اما به دین خودم! پیامبر خودم را خواهم داشت و بهشت و جهنم خودم! نماز خودم که تکبیر من، تکبیری است از جنس تکبیر مردم در روز قدس، ۱۳ آبان و ۱۶ آذر و قبله‌ای نه الزاما به سمت عربستان، به طرف آزادی که چه فرقی می‌کند کدام سمت باشد که مگر خدا حافظ آزادی و کرامت محدود به مکان است. اصلا قبله من اوین است، مکانی که آزادی به حصر کشیده شده است، مکانی که منادین آزادی را در بطن دارد و نجوای آزادی خواهی از پشت دیوارهای آن بلند است! قبله من قطعه ۲۵۷ بهشت زهرا است، جایی که عزیز‌ترین عزیزان مان در آن تا ابد زنده اند، قبله من دانشگاه تهران است، دانشگاه شیراز، شهید بهشتی، کرمانشاه، امیر کبیر. قبله من تهران است، شیراز و تبریز، قبله من خیابان است، صحن دانشگاه!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر