ابطحی میگرید، ابطحی اعتراف میکند، متهم میکند، شکایت میکند، اظهار ندامت میکند، با خانواده خود دیدار میکند و به کسری از زمان عکسهای آن صحنه اینترنت را در مینوردد، وبلاگ را از زندان به روز میکند و بر طبل دروغین اعترافات ساختگی میکوبد و..... . واقعا چه اهمیتی دارد حکومت از بین این همه کارتهای در دست همه بازی خود را بر این کارت متمرکز کند، مگر عطریانفر اعتراف نکرد، مگر شریعتی اعتراف نکرد، مگر حجاریان ناتوان از انکار نمیتوانست بار این صحنه پردازی دروغ را بر دوش بکشد. نگفته پیداست که هدف حکومت در وجه اول تخریب شخص ابطحی، رئیس دفتر محمد خاتمی، از نزدیکترین یاران وی است که بقیه اهداف از این هدف میگذرد و مبرهن است که هر گونه سؤ ظن به ابطحی و تخریب وی همسویی با حکومتی است که ذات آن بر همگان به قول معروف اظهر من الشمس است، ابطحی خائن نیست، پشیمان از گذشته خود نیست، تواب نیست و این موضوع را آینده ثابت خواهد کرد، اینکه حکومت بعد از هر اعتراف به انفرادی منتقلش میکند و در هر دیدار با خانواده نگهبان میگمارد شاهد این امر است، ولی چرا ابطحی؟ هنگامی که دادگاههای نمایشی حکومت با تبلیغات زیاد مردان رئیس جمهورمان را با وضعیت خفت بار به صحنه نمایش آورد تنها یک هدف داشت: مسموم سازی افکار عمومی جامعه علیه اصلاح طلبان و تخریب و در پی آن کندن این غده مزاحم. برنامه زیبا چیده شده بود و صحنه آرایی بی نقص، وظیفه هر چرخ دنده به دقت تعریف شده بود و انتظاری جز نتیجه مطلوب از آن نمیرفت. همه چیز طبق برنامه بود غیر از واکنش مورد انتظار: بلافاصله بعد از پایان نمایش مسخره خاتمی با ادبیاتی که کمتر از وی انتظار داشت به بانیان آن تابید و موسوی با بیانیهای که سالها باید به عنوان سندی شایان حفظ گردد آن را نقش بر آب کرد. جهت گیریهای نیروهای نظم گرفته در جبهه تغییر و در پی آن افکار عمومی جامعه رشد و افزایش اقبال به نیروهای حاضر در آن دادگاه را نشان میداد و این مطلوب حکومت نبود. حکومت برای فتح سنگر احتیاج به تخریب اولین جایگاههایی را داشت که به دست آورده بود که بدون آن پیشرفت غیر ممکن یا حداقل سخت میگردید، بر تخریب آنان اصرار کرد و سناریو در پی سناریو اجرا کرد و چه کس مناسب تر از ابطحی. روحانی خوش برخورد و خوش پوش و فعال و در عین حال یک نیرو اجرایی فاقد تجربههای لازم در زمینههایی همانند جنگهای روانی. در این مورد هم حساب نکته سنجیهای خاص وی را نکرده بودند که چه گونه با بیان یک کلمه سناریو ۲ ساعته را به گند میکشد. به هر حال، این بازی با ابطحی شروع شد و ادامه پیدا خواهد کرد تا حکومت احساس کند به نتیجه مطلوبی که پله گامهای بعدی است دست یابد. برنامه ریزی حکومت بر مبنای برخوردهای تند ناشی از احساسات ما قوام یافته که تا بدین جای این بازی، انعکاس اندک واکنشهای ناصواب در سایه مجموعه رفتارهای شایسته و عاقلانه مجموعه نیروهای فعال، چه در سطح رهبران، چه بطن جامعه، گم شده است. قطعاً آنچه که دیشب دختر آن بزرگ مرد در مورد به روز رسانی وب نوشت از پدر نقل کرد را باور نخواهیم کرد و هر آنچه در آینده نزدیک بیان خواهد شد تا حکومت بداند و بفهمد که دوم خروس هویدا از پشت پرده به قسمی کتمان نخواهد شد
۱۳۸۸ شهریور ۱۱, چهارشنبه
دم خروس هویدا را با قسمی نتوان کتمان کرد، آگاهیم به آنچه بر ابطحی عزیز میرود
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر