۱۳۹۲ شهریور ۸, جمعه

نسبت به پارسال؟ فرسنگ‌ها پیشرفت داشته ایم؛
حصر و نام میرحسین و شیخ و جنبش سبز را در مجلس، صدا و سیما و جامعه و کمپین‌های تبلیغاتی و انتخاباتی طنین بخشیدیم
نام و چهره بزرگان واقعی‌ انقلاب و کشور را به اخبار و جامعه بازگردانیدیم
بسیاری از پست‌های مدیریتی حساس و سرنوشت ساز را از چنگال مافیای کوتوله پرورِ رانت خور آزاد کردیم و بدست مدیران امتحان پس دادهِ صالح سپردیم
جسد نیمه جان هنر و سینما را به کناری کشیدیم تا دمی بیاساید
ابعاد سرازیر اموال از جیب ملت و دولت به نهادهای امنیتی را کاهش دادیم
"اقتصاد" را در صحنه اجرائی کشور، دوباره، حرمت بخشیدیم

اما

کافی‌ نیست، ابداً کافی‌ نیست. باید ادامه بدهیم، راضی‌ نباید شویم تا روزی که: 
- همه محصوران و اسیران سیاسی به ناحق دستگیر شده آزاد شوند، از آنها اعلام برائت شوند و به جایگاه‌هایی‌ که شایسته آنند بازگردانیده شوند
- بزرگان کشور در جایگاه بزرگی‌ بنشینند و غاصبان کنونی این مناصب، از صحنه‌های سرنوشت ساز کشور حذف شوند 
- همه پست‌های مدیریتی سطح بالای کشور در دست شایستگان قرار گیرد
- هنر از لوث حضور و دخالت سیاست و سیاست مداران پاک شود تا بتواند به رسالت خود، بی‌ دغدغه، بپردازد
- از جلوی دزدی گرفتن، به دزد گرفتن برسیم، اموال ملت از دست نهاد‌های شبهه امنیتی آزاد شود و صرف بهروزی همه ملت گردد
- از "اقتصاد" به "رشد اقتصادی" برسیم و بتوانیم بهبود حال و روز مردم را عینی ببینیم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر