بخش بزرگی از انتقادات به دولت هاشمی و شخص هاشمی رفسنجانی غیر قابل کتمان و دفاع است: دولت آقای هاشمی در بسیاری از حوزه‌ها کارنامه قابل قبولی بر جای نگذاشته؛ به علت دخالت‌های وحشتناک نهاد‌های موازی و عدم قاطعیت برخورد دولت در حوزه‌های روابط خارجی و اطلاعاتی و امنیتی، در پایان دوره ایشان نه تنها نتوانستیم روابط همتراز و غرور برانگیزی با سایر کشور‌ها داشته باشیم که برعکس، سیاست خارجی پر سؤ تفاهم و غلطیده در بحران و مملو از فرصت‌های سوخته را شاهد بودیم. بخش بزرگی از حوادثی که موجب این فجایع شود البته توسط دولت انجام نشد (از کشتار میکونوس بگیرید تا کشف محموله خمپاره‌ای در کشتی ایرانی "ایران کلاهدوز" در بندر انتورپ بلژیک در سال ۱۳۷۵ تا بازداشت‌های خانه فرهنگی ایران در آلمان)، ولی دولت می‌توانست یا از آنها پیشگیری کند، یا حداقل با فاش گویی آن، دامن نظام را از ننگ آنها پاک کند (کاری که چهار سال بعد در قلعه قتل‌های زنجیره ای، توسط دولت بعدی و شخص سید محمد خاتمی انجام شد). در بخش فرهنگی و اطلاعاتی نیز محدودیت‌های وحشتناکی در حوزه‌های مختلف حاکم بود که اطلاق "دوران سیاه میرسلیم" خود مبین جنس آن دوران است.
همه این انتقادات نه تنها درست است که توسط بخش بزرگی از حامیان امروز هاشمی حمایت و بیان میشود، اما این همه کارنامه دوران هاشمی نبود. دوران هاشمی، دوران ساخت زیرساخت‌هایی‌ِ دیر بازده بود، از سیاسی و اقتصادی بگیرید تا فرهنگی، زیرساخت‌هایی که کشور را در آستانه یک "اتفاق" قرار داد، یک تغییر بزرگ. در حرکتی تدریجی، در زیر پوسته سخت خارجی، جریاناتی در کشور رشد کردند، بخش‌هایی از اجتماع قدرت یافتند و نهاد‌هایی شکل گرفتند که قادر شدند به یک باره همه حوزه‌های کشور را در گرداب تغییر بیندازند. "دوران اصلاحات" حاصل یک اتفاق یک شبه و یک رای نبود، محصول و نتیجه حرکتی بود که مدت‌ها قبل شروع شده بود. البته دوم خرداد یک "نه" بزرگ به سیاست‌های قبلی بود، اما این "نه" چگونه مجال بیان یافت؟ آنهمه نیروی فعال و نهاد‌های مدنی شکل یافته از کجا سربراورد؟ جواب ساده است: دوران گذار به آنها این فرصت را داده بود تا متولد شوند و رشد و قوام بیابند، و این دقیقا چیزی است که ما، اینک، در پایان دوره سیاه زمامداری محمود احمدی‌نژاد به آن احتیاج داریم. ما احتیاج داریم که نفس بکشیم، احتیاج داریم که اندکی از زیر بار این حملات خارج شویم تا با آسیب شناسی گذشته، ارزیابی حال و برنامه ریزی برای آینده، برای ساخت یک دوران جدید آماده شویم. احتیاج داریم سازمان اجتماعی مان را بازسازی کنیم و یک نسل جدید تربیت کنیم. احتیاج داریم نهاد سازی کنیم و با پس گرفتن دولت، ظرفیت‌های عظیمی که صرف تغذیه نهاد‌های نظامی و اطلاعاتی میشود را در اختیار سازمان‌هایی قرار دهیم که نتیجه‌شان پیشرفت کشور است. احتیاج به آرامش داریم که تنها در چنین فضایی است که می‌توان آینده را ساخت. ما به دوران هاشمی نیاز داریم.
از معدود حرفهای حسابی که امروز تو بالاترین خوندم، خیلی کار داریم نا این جماعت رو بیاریم پا صندوق، این کامنت رو گذاشتم که بگم تنها نیستی :)
پاسخحذفعالی. دقیقا حرف من!
پاسخحذفکاملا تحليل درستي هست. متاسفانه هنوز جمعي از دوستان و همراهان جنبش‌هاي اعتراضي، درگير شعارهاي تند هستند و فرصت بازبيني و تحليل دقيق شرايط را بخود نمي‌دهند. دوران جديد امثال هاشمي‌ها، نه دوران ايدال بلکه دوراني براي گذار به دوران توسعه متوازن و پايدار است. هنر انسان‌هاي بزرگ فقط تشخيص خوب و بد نيست (چرا که اينکار از يک کودک نيز برمي‌آيد) بلکه تشخيص بين بد و بدتر و انتخاب بد هست وگرنه روزگار تلختري انتظارش را خواهد کشيد.
پاسخحذفاینهایی که میخوان رای بدن این لینکها رو ببینند و بخونند و شرم کنند!
پاسخحذفhttp://www.iranianuk.com/page.php5?id=20130513112537013
http://yadavari88.wordpress.com/2013/05/14/%d9%82%d8%aa%d9%84-%d9%88-%d8%ac%d9%86%d8%a7%db%8c%d8%a7%d8%aa-%d8%ac%d9%85%d9%87%d9%88%d8%b1%db%8c-%d8%a7%d8%b3%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c-%d8%a8%d8%b9%d8%af-%d8%a7%d8%b2-%da%a9%d9%88%d8%af%d8%aa%d8%a7/comment-page-1/#comment-2
متاسفانه برخی از کاندیداها بر خلاف آموزه های دینی و برخلاف فرمایشات و دستورات رهبر معظم انقلاب با سیاست تخریب شخصیت دیگران وارد عرصه رقابت شده اند. این رویه با هیچیک از روال های اخلاقی و انسانی سازگاری ندارد.
پاسخحذفشورای محترم نگهبان باید رفتارهای ناهنجار کاندیداهایی که اینچنین رفتار میکنند و عملا نشان میدهند که التزام عملی به مبانی اخلاق اسلامی و ولایت فقیه ندارند را بررسی کرده و عدم صلاحیت آنها را اعلام نماید.
توصیه میشود کاندیداهای محترم با احترام به قانون و اطاعت از دستورات و منویات اسلامی و رهبری نسبت به معرفی خود و برنامه هایشان در کارزار رقابت صحیح انتخانات اقدام کنند