آقای خاتمی، رنگ سبز این جنبش آنروز رسمیت یافت که شما آن را در قالب شال سبزی، بر قامت میرحسین عزیز دوختید. آن روز این جنبش پا گرفت که شما پایه ای از آن شدید و به همراه بخش عظیمی از ملت، موجی شکل دادید که جابجای این کشور را درنوردید. و اینک این موج و این جنبش محتاج حضور شماست، محتاج حضوری بیش از این زمزمه کردن ها، که اگر زمزمه کار میکرد که چه احتیاج به این همه زندانی و اسیر و خانواده های داغ دیده؟ آقای خاتمی، حنجره ای نمانده که همه گلوها را بریدند و صداها را خفه کردند. صدای ما شوید تا سکوت، ناقوس مرگ جمهوریت این پهنه کم رمق را به صدا درنیاورد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر